به نقل از «خبرگزاری برنا»

روش عجیب تولید مثل مورچه‌های زرد

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۰۶۶۰۷

یافته‌های یک مطالعه نشان داده است مورچه‌های دیوانه زرد مهاجم برای تولید مثل، «کیمارا» نر ایجاد می‌کنند. گرچه مورچه‌های دیوانه زرد قوانین تولید مثل را زیر پا می‌گذارند اما این روش غیرمعمول تولید مثل ممکن است به این مورچه‌ها کمک کند تا به سرعت گسترش یابند.

خبرگزاری برنا؛ محققان به تازگی گزارش دادند که هر مورچه نر دارای جمعیت‌های جداگانه‌ای از سلول‌ها از دو دودمان ژنتیکی متمایز است که این امر آن‌ها را « کیمارا» می‌سازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مورچه‌های دیوانه زرد اولین گونه شناخته شده‌ای هستند که برای ایجاد نرهای بارور نیاز به کایمریسم دارند.

کیمارا یا آمیژه و موزائیک دو اصطلاح معمول برای موجودات مخلوط است.

«وارینگ باک تریبل» ژنتیک شناس تکاملی از دانشگاه «هاروارد»، که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: این یک پاسخ زیبا به انواع سیستم‌های جفت‌گیری غیرعادی است که در مورچه‌های دیگر مشاهده کرده‌ایم. ما ممکن است این کار را به عنوان گام بعدی تکاملی در مورچه‌ها در نظر بگیریم.

اکثر جانوران از یک سلول اسپرم و یک سلول تخمک که به یک واحد تبدیل می‌شوند و دی.ان.ای آنها ترکیب می شود، تکامل می‌یابند. همانطور که یک موجود رشد می‌کند، تمام سلول‌های بعدی، به جز سلول‌های جنسی، دو مجموعه کروموزوم حامل دی.ان.ای(یکی از هر والدین) را حمل می‌کنند. به عبارت دیگر، این سلول‌های سوماتیک همه حامل اطلاعات ژنتیکی یکسانی هستند. سلول‌های اسپرم و تخمک فقط حاوی یک مجموعه کروموزوم هستند.

یاخته‌های پیکری یا سلول‌های سوماتیک(somatic cell) به یاخته‌هایی گفته می‌شود که در پیدایش بافت‌ها و اندام‌های بدن نقش‌آفرینی می‌کنند. در برابر یاخته‌های پیکری، یاخته‌های جنسی هستند که به پیدایش کامه‌ها(گامت‌ها) یی شامل نرینگی(اسپرم) و تخمک می‌انجامند.

اما در بسیاری از مورچه‌ها، همراه با سایر حشرات مانند زنبورها، تنها ماده‌ها دارای سلول‌های سوماتیک با جفت کروموزوم هستند. نرها معمولاً از تخم‌های بارور نشده رشد می‌کنند. بنابراین سلول‌های سوماتیک آنها فقط یک مجموعه کروموزوم را در خود جای می‌دهند.  

با این حال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ نشان داد که حدود نیمی از مورچه‌های دیوانه زرد نر نمونه‌برداری شده درست مانند مورچه‌های کارگر ماده، دارای دو نسخه متفاوت از یک ژن هستند.

اما «هوگو داراس» زیست‌شناس تکاملی از دانشگاه یوهانس گوتنبرگ ماینز در آلمان می‌گوید: این به آن معنا نیست که همه نرهای این گونه دیپلوئید(موجود یا سلولی که دارای دو مجموعه کروموزومی(۲n) باشد) باشند یا در هر سلول سوماتیک دو مجموعه کروموزوم داشته باشند. وقتی این اتفاق در مورچه‌های دیگر می‌افتد، نرها معمولا عقیم هستند.

بنابراین داراس و همکارانش صدها مورچه دیوانه زرد را از سراسر شرق و جنوب شرقی آسیا جمع‌آوری کردند. تجزیه و تحلیل ماده‌ها - ملکه‌ها و کارگران - نشان داد که اصالت در این گونه منشأ ژنتیکی دارد. ملکه‌های تولید مثلی از ترکیب اسپرم و سلول‌های تخمک از یک دودمان به وجود آمده‌اند که محققان آن را R نامیدند. کارگران دورگه‌ از دو دودمان مختلف بودند که W نام داشت. به عبارت دیگر، کارگران ژنوم R/W داشتند، در حالی که ملکه‌ها دارایR/ R بودند.

مطابق با مطالعه قبلی، محققان نرهای R/W را شناسایی کردند. اما آنها همچنین دریافتند که سلول‌های سوماتیک نر مانند سایر گونه‌های مورچه فقط یک مجموعه کروموزوم دارند. استخراج دی.ان.ای از سلول‌های منفرد نشان داد که به جای داشتن جفت کروموزوم در سلول‌ها، هر سلول حاوی کروموزوم‌هایی از یکی از دو دودمان است.

آزمایش‌های بیشتر نشان داد که سلول‌های R و W به طور نابرابر در سراسر بدن نر توزیع شده‌اند. در حالی که بیشتر بدن بر اساس بافت نمونه‌برداری شده حاوی اکثر سلول‌های R(تقریباً ۷۵ درصد) بود این نسبت در اسپرم تقریباً تغییر کرد و ۶۵ درصد سلول‌ها W بودند.

از آنجایی که هم کارگران و هم نرها از ترکیب اسپرم W با تخمک R به دست می‌آیند، جنسیت به ادغام بسته‌های دی.ان.ای یا هسته‌های آنها بستگی دارد. فرایند همجوشی یک ماده ایجاد می‌کند اما عدم جوش خوردن باعث می‌شود که دو هسته به طور جداگانه در یک تخمک تقسیم شوند و یک نر تولید شود.

مشخص نیست که چرا این شیوه تولید مثل هرگز دیده نشده در این مورچه‌ها تکامل یافته است. تریبل می‌گوید: اسپرم ممکن است با امتناع از ترکیب شدن با سلول تخمک، توان تولید مثلی خود را افزایش دهد. مورچه‌های کارگر ماده عقیم هستند و بنابراین نمی‌توانند ژنوم W را منتقل کنند.

داراس می‌گوید: ما فکر می‌کنیم که ممکن است این تعامل بین دو ژنومی باشد که در تضاد هستند اما گاهی با هم همکاری می‌کنند. این دودمان متمایز ممکن است به طور مستقل در دو جمعیت مورچه جداگانه تکامل یافته باشند که در نهایت در هم آمیخته شدند.

این روش تولید مثل عجیب می‌تواند برای جمعیت مورچه‌ها مفید باشد و سبب شود به همین دلیل به مورچه دیوانه زرد عنوان یکی از بدترین گونه‌های مهاجم جهان داده شود.

از آنجایی که ادغام هسته‌های R و W تنها منجر به کارگران عقیم می‌شود، ژنوم‌ها هرگز نمی‌توانند مخلوط شوند و به نسل بعدی منتقل شوند. بنابراین، مورچه‌ها از هر گونه احتمال همخونی اجتناب می‌کنند و این ویژگی است که در سایر گونه‌های مورچه مهاجم دیده می‌شود.

کیمارا در موجودات دیگر از جمله انسان، یافت شده است، اما معمولاً تصادفی است. مورچه‌های دیوانه زرد اولین گونه شناخته شده‌ای هستند که در آن کیمریسم جنسیت را تعیین می‌کند. اما برخی از دانشمندان تخمین می‌زنند که حدود ۲۰ هزار گونه مورچه وجود دارد و سیستم تولید مثل اکثر آن‌ها مورد مطالعه قرار نگرفته است.  

«گوجی ژانگ» زیست‌شناس تکاملی از دانشگاه ژجیانگ در هانگژو، چین که در این تحقیق شرکت نداشت، می‌گوید: این یک سیستم بسیار ویژه است. سوال این است که چقدر این سیستم را می‌توان در دودمان مورچه‌های دیگر مشاهده کرد.

انتهای پیام/

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: جنوب شرقی دی ان ای رشد ژنتیک علم و فناوری مورچه سلول های سوماتیک تولید مثل مورچه ها دی ان ای سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۰۶۶۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

16 اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 16 اردیبهشت برابر 5 می را ورق می‌زنیم.

***

رصدخانه مراغه

۱۶ اردیبهشت ۶۳۸ خورشیدی، رصدخانه مراغه ساخته شد. خواجه نصیرالدین‌طوسی، همه‌چیزدان، معمار، ریاضی‌دان، منجم، پزشک، فقیه، متکلم، فیلسوف و شاعر ایرانی این رصدخانه را در دوره هولاکوخان، نوه چنگیزخان مغول، در شهر مراغه ساخت و از این‌رو، این روز در تقویم باعنوان روز مراغه نامگذاری شده است. این رصدخانه روی تپه‌ای در غرب مراغه در نزدیکی دو روستای طالب‌خان و حاجی‌کرد قرار دارد که ارومیه را می‌توان از فراز آن تپه دید. هولاکو برای نگهداری این سازمان پژوهشی موقوفه‌های ویژه‌ای در نظر گرفت. کتابخانه‌ای شامل ۴۰۰ هزار جلد کتاب و ابزارهای اخترشناسی، ازجمله ذات‌الربع دیواری به شعاع ۴۳۰ سانتی‌متر، حلقه‌دار (ذات‌الحلق)، حلقه انقلابی، حلقه اعتدالی و حلقه سموت هم فراهم شدند. در همین‌جا خواجه نصیرالدین کتاب زیج ایلخانی را از روی رصدهای انجام‌شده در این رصدخانه تدوین کرد. زیج‌ به کتابی گفته می‌شود که منجمان احوال و حرکات افلاک و کواکب را از آن معلوم کنند و نام علمی برای اصول احکام نجوم و هیئت است که تقویم را از آن استخراج می‌کردند.

دومین انسان به فضا رفت

۵ می ۱۹۶۱ میلادی برابر با ۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۰ خورشیدی، آلن شپارد جونیور، فضانورد آمریکایی همراه با فضاپیمای مرکوری-رادستون ۳ معروف به فریدام ۷، پس‌از یوری گاگارین، کیهان‌نورد روس، به‌عنوان دومین انسان به فضا رفت و به‌مدت ۱۵ دقیقه یک پرواز زیرمداری را تا ارتفاع ۱۱۵ مایلی انجام داد و حدود ۵ دقیقه بی‌وزنی را تجربه کرد. شپارد بار دیگر و این‌بار به‌عنوان پنجمین انسان روی ماه در مأموریت آپولو ۱۴ به فضا رفت.

 

اولین آزمایش واکسن سیاه‌زخم

 ۵ می ۱۸۸۱ میلادی برابر با ۱۶ اردیبهشت ۱۲۶۰ خورشیدی، میکروب‌شناس فرانسوی لویی پاستور تلقیحات علیه سیاه‌زخم را روی ۲۴ گوسفند، یک بز و ۶ گاو در روستای کوچکی نزدیک پاریس به‌نام «پولی لو فور» انجام داد. آزمایش او موفقیت‌آمیز بود و به نقطه عطفی در پیشگیری از این بیماری کشنده که بر گاو و گوسفند و بز اثر می‌گذارد تبدیل شد. او در ۲۱ مارس ۱۸۷۷ در پاسخ به شیوع ویرانگر سیاه‌زخم شروع به تحقیق برای واکسن مقابله با این بیماری کرد. او دریافت واکسن موثری را می‌توان از سویه ضعیف‌شده باکتری سیاه‌زخم (ریزجاندار میله‌مانندی که رابرت کوخ در سال ۱۸۷۶ به‌عنوان عامل بیماری شناسایی کرده بود) ساخت. پاستور در ۶ جولای ۱۸۸۵ واکسن مؤثری علیه هاری ساخت و آن را روی کودک ۹ ساله‌ای به نام ژوزف مایستر که با گازگرفتگی سگ هار به شدت آسیب‌دیده بود آزمایش کرد.

پیو دل ریو اورتگا

۵ می ۱۸۸۲ میلادی برابر با ۱۶ اردیبهشت ۱۲۶۱ خورشیدی، پیو دل ریو اورتگا، عصب‌شناس اسپانیایی که سلول‌های میکروگلیا مغز را کشف کرد به‌دنیا آمد. اورتگا با ایجاد روشی جدید برای رنگ‌آمیزی نمونه‌های بافت با کربنات نقره توانست این سلول‌ها را کشف کند. میکروگلیا سلول‌هایی هستند که در دستگاه عصبی مرکزی زندگی و به‌عنوان یک سلول ایمنی عمل می‌کنند. اورتگا شاگرد بافت‌شناس اسپانیایی سانتیاگو رامون ای کاخال، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۰۶ برای کشف سازوکارهای ریخت‌شناسی و روندهای اتصالی یاخته‌های عصبی بود. اورتگا همچنین نام اُلیگودندروسیت یا الیگودندروگلیا را برای سلول‌هایی که تولیدکننده میلین در دستگاه عصبی مرکزی هستند ابداع کرد. در آغاز جنگ داخلی اسپانیا، او به پاریس و سپس آکسفورد و سرانجام در سال ۱۹۴۰ به بوینس آیرس در آرژانتین رفت.

 

انتهای پیام/